Valwig

Vanuit Valwig hebben we 2 wandelingen gedaan. De eerste in oktober 2014, waarbij we met herstkleuren de Aplloweg namen richting Cochem. De tweede keer hebben we tijdens de zomer 2015 de andere richting van de flank langs de Moezel genomen.

De info van beide wandelingen is op deze pagina terug te vinden.

04.07.2015 - Valwig

In de loop van de nacht is de temperatuur gezakt naar 25°C. In normale omstandigheden zouden we dat zeer warm vinden, maar tijdens deze hittegolf voelt dit alvast verfrissend aan. Aan de ontbijttafel buiten is het een aangename 23°C... maar vanaf nu zal de temperatuur alleen maar stijgen. Vandaag wordt de heetste dag voorspeld. Net zoals de vorige dagen (met wandelingen in Kordel en Bremm) trachten we koelste deel van de dag (alles is relatief :-)) te benutten voor een wandeling. Dit keer gaat het richting Valwig waar we tijdens de herfst van 2014 reeds de Apolloweg deden.

Deze keer gaat het de andere richting uit. We opteren eerst zoveel mogelijk van de hoogtemeters te doen (tijdens het minst hete deel van de dag) . waarbij het zweet andermaal in druppels van ons afvloeit. We zijn echter snel in de bossen bovenop de heuvel. We hebben er een aantal mooie uitzichten over de meanderende Moezel en de wijnvelden rond het dorpje Ernst. Onderweg komen we een aantal borden tegen die waarschuwen voor de lagergelegen weg die we als terugweg hadden gepland. Er staat dat het geen pad is voor mensen met hoogtevrees en de route op eigen risico genomen wordt... We opteren dan maar voor een alternatief. Wanneer we uit de bossen zijn afgedaald, keren we langs de Moezel terug naar Valwig. Spijtig dat we op deze manier niet te weten zijn gekomen of de geplande teruggweg effectief problematisch was.

We maken nog een ommetje met de mobilhome via Cochem voor wat inkopen in een superette langs de weg. De namiddag ziet er opnieuw uit zoals gistsren: rusten in de schaduw met zo min mogelijk inspanningen. Rond 17u begint het licht te regenen. We zitten beide onder de luifel van de mobilhome en houden de wolken in de gaten. Net als we denken dat het bij een lichte regenbui zal blijven, zonder echte impact op de verschoeiende hitte, breekt de hel los. Terwijl mama snel de vensters van de mobilhome gaat dicht doen, houdt papa de luifel vast die door de wind en hagel heftig heen en weer gaat. Zonder deze vast te houden was deze nu al dubbel geplooid. Op datzelfde moment breken er vuistdikke takken van de bomen en gaat er enkele meters van ons een voortent van een caravan de lucht in. Het lukt ons om zonder brokken ons luifeltje dicht te krijgen en vluchten kletsnat de mobilhome in. Amper 10 min erna is alles over. Wij zijn er zonder enige schade door gekomen, maar dat geldt niet voor iedereen op de camping. Wagens zijn beschadigd door de afgebroken takken en de brandweer komt er aan te pas om half afgebroken takken uit de bomen te zagen. De hele avond worden met traktor en kar takken en stukken boom weggevoerd. Een goede les: onderschat nooit een hitteonweer. Het positieve is dat de temperatuur op amper een half uur is gedaald van 39°C naar 26°C (in de schaduw).

Info wandeling

Terug naar boven

29.10.2014 - Valwig - Langs de Apolloweg

Extract van het reisverslag "2014 - De Duits-Luxemburgse Eifen en de Moezel "

Een prachtige ochtend. Wanneer we opstaan is er haast geen wolkje te bespeuren. Op zo’n dagen is de herfst op z’n mooist. De kleurenpracht van bomen (en wijngaarden) die afsteekt tegen een mooie blauwe hemel. Prachtig. 

Jonas gaat niet mee op wandeling. Hij wil wat werken voor school (en wellicht ook filmpje zien :-)). Dus we maken picknick voor ons tweetjes. Rond 9u vertrekken we. Eerste een pittig stukje omhoog vanuit Valwig naar de zogenaamde Apolloweg. Die gaat tussen de wijngaarden van Valwig naar Cochem. Een mooi pad. Wat toch opvalt zijn de vele wijngaardjes die er verlaten bijliggen. De door onkruid overwoekerde palen waaraan ooit de wijnranken groeiden, zijn stille getuigen van vergane glorie. Hoe zou dat komen? Mogelijk kan je met de wijngaardjes op de steilste delen van de berg je boterham niet meer verdienen (?). De wijngaarden op de meest toegankelijke plaatsen zijn er wel nog steeds, dus het zou wel eens kunnen dat ook hier een vorm van massaproductie nodig is om het hoofd boven water te houden, waardoor de zeer arbeidsintensieve teelt op de steilste delen van de bergwanden is gestopt. Desalniettemin blijft het mooi wandelen door dit gebied. 

Boven Cochem winnen we wat extra hoogte en keren langs dezelfde heuvelflank terug naar Valwig. Eerst een deel door de bossen. Daarna dalen we terug af om het laatste deel opnieuw via de Apolloweg te doen. Iets na de middag staan we terug aan de mobilhome. Het lijkt erop dat we op dat moment het mooiste deel van de dag hebben gehad. De wolken komen sterk opzetten. 

We rijden daarna door naar Irrel, gelegen in de Süd-Eifel, vlakbij de grens tussen Duitsland en Luxemburg. Het is ongeveer 100 km rijden. Onderweg hebben we flink wat regen. We besluiten in Irrel op een camping te overnachten. Het wordt camping Nimseck. Ze lijken er wat van te schrikken dat er zo laat op het seizoen nog een camper langs komt. Het is er dan ook helemaal verlaten, al bestaat het grootste deel van de camping uit vaste caravans, toch is er weinig tot geen beweging. 

We gaan, met onze regenjassen aan, in het centrum van Irrel nog enkele aankopen doen en eten daarna een lekker koude schotel in de mobilhome. De rest van de avond blijft het regenen. Hopelijk houden we het morgen droog. 

Info wandeling

Terug naar boven